Sword Art Online Bölüm 13 Cilt 7 - Son Söz
Merhaba, ben Reki Kawahara. Sword Art Online 7: Mother's Rosary'yi okuduğunuz için teşekkür ederim. (Aşağıda bu kitapla ilgili önemli spoilerlar yer almaktadır, lütfen dikkat edin!)
Neredeyse on yıl önce, yazmaya ciddi olarak başlamadan önce, profesyonel bir romancı ile tanıştım ve birkaç kez yazma hakkında sohbet etme fırsatı buldum.
O zamanlar aldığım tüm tavsiye ve teşvikler için hala minnettarım, ancak duyduğum şeylerin en çok aklımda kalanı şuydu: "Bir romanda bile, birinin talihsizliğini yazacaksan, bunu neden yazdığını tam olarak bilmelisin."
Bazı olayların gelişmesini öncelikli kılmak için olasılıksızlıkları görmezden gelme gibi kötü bir alışkanlığım olduğunu itiraf etmeliyim. Bazıları buna "olay örgüsünün kolaylığı" diyebilir. Özellikle, karakterlerin kişiliklerini veya motivasyonlarını ortaya çıkarmak için onlara korkunç talihsizlikler yaşatırım. Örneğin, SAO serisinin kahramanı Kirito, çocukken bir kazada anne babasını kaybetmiştir, ancak ben bu kaza hakkında henüz hiçbir şey açıklamadım. Başka bir deyişle, Kirito'ya diğerlerinden uzaklaşması için bir neden vermek amacıyla, istatistiksel olarak olası olmayan bir trafik kazasında anne babasını öldürmeye karar verdim. (Aynı şey, 2. ciltteki "Kırmızı Burunlu Ren Geyiği" hikayesinin kahramanı Sachie için de söylenebilir.)
Bunun kötü bir yazma alışkanlığım olduğunu fark ederek, yedinci cildi yayınlama zamanı geldiğinde orijinal metni biraz yeniden yazmam gerektiğine karar verdim. Bu, bana düşünmem gereken çok şey verdi: Bu kitabın teması VR teknolojisi ve tıp bilimi olduğu için Yuuki'nin ölmesi şart mı? Alternatif bir son yazabilir miydim? Bu son, okuyucuyu ağlatmak için ucuz bir girişimden ibaret miydi?
Ancak bu sorular üzerinde kafa yorarken, bir yanım da bir hikayenin ancak olması gerektiği gibi yazılabileceğine inanıyordu. Bu kesinlikle bir bahane, ama karakterlerin talihsizliklerini hafife alma alışkanlığım da hikayenin bir parçası; bu durumda, hikayede talihsiz olaylarla karşılaşan tüm karakterler (kötü karakterler dahil) hakkında çok derinlemesine düşünmekten başka yapabileceğim bir şey yok. Okuyucular, Yuuki'nin bu dünyada geçirdiği on beş yılın Asuna ve diğerlerine ne kazandırdığını hayal edebildikleri sürece, daha fazlasını isteyemem.
Karmaşık ve kafa karıştırıcı tatil programımla uğraşmak zorunda kalan editörüm Miki'ye, pek çok yeni ve tanıdık olmayan karakteri resmeden illüstratörüm abec'e, tıbbi uzmanlığı ve tavsiyeleri için arkadaşım Vag'a ve tabii ki tüm okuyuculara içten teşekkürlerimi sunarım! 2011 boyunca da benimle olmaya devam edin! Çok teşekkürler!
Reki Kawahara — 27 Ocak 2011
